[...ca] ingkang dumunung ing Jawi Kilèn sami kalêbêt dhapur Pajajaran, kados ta: Rêca Dhomas, sarta rêca-rêca ingkang pinanggih ing Bogor tuwin ing Priyangan. Rêca-rêca adhapur Pajajaran punika garapanipun sakalangkung pasaja, awis-awis ingkang panatahipun uwal saking sela, ananging ingkang kathah-kathah têksih kăntha wontên ing sela ingkang tinatah, punapa malih ingkang limrah wujudipun awon-awon, corèkanipun botên ajêg, sarta aut-aut, botên mawi katimbang kalihan agêng aliting wujud, mirid ulat-ulatanipun mracihnani yèn kamajênganipun rêca ingkang tumindak ing tanah India ing jaman kina anglangkungi luguning garapan Hindhu, dene umuripun rêca-rêca ingkang adhapur Pajajaran wau miturut ăngka taun ingkang dumunung ing sawênèhing rêca-rêca, kala ing sadèrèngipun taun: 1200 dumugi taun: 1500.
Panatahing rêca-rêca ingkang kawical sampun langkung majêng miturut dhapuripun kaperang dados tiga: ingkang satunggal dhapur Majapait, kenging winastan garapan Hindhu ing tanah Jawi ingkang linangkung.
