Kaca:Pethikan Manca Warna Sastra Pustaka.pdf/165

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi
XXXVII. MALEM BAKDA RIJADI


Pétruk :  „Wah, mangga, mangga, bakju, utawa kowé, kang, Garèng, lenggah, lenggah !"
Garèng :  „Wis mateng-matengan apa kuwih-kuwihé ?"
Bijang Nala :  „Hara, lungguhé baé durung mapan, kaṭik wis nakokaké kuwih-kuwih."
Pétruk :  „Adja kuwatir kang Garèng, tjekaké arep mangan kuwih apa baé, sagenḍingmu. Sepèk kuk, ora ana; luwih tar, ora ana; kuwih blèg, ora ana; kuwih teles, ora ana; kering-keringan, ora ana."
Garèng :  "Ajo buné, mulih baé."
Bijang Kampret :  "Jah, pakné kuwi lé sok sembrana, boten ḍing, Mas Nala, keng raji namung ngapusi kémawon. Sampun kundur rumijin, tijang kula sampun seḍija ḍahar, nadyan namung sawontenipun.
Pétruk :  „Wong kang Garèng kuwi lé sok kesusu baé ngono. Rak ija linggih ḍisik, seḍeng daharé dienget-engeti, dadi mengko lé ḍahar kabèh sarwa anget, tjara pjaji setitik, kang Garèng. Timbangané ngentèni karo nganggur, kaja-kaja luwih betjik paḍa main bridj. Aku karo bakju, déné kowé karo adimu, makné Kamprèt."
Garèng :  „Bagus, mengko aku sing tak-kletj (ngotjok), kowé, makné Kamprèt, sing ambagi. Ajo buné, kowé saikinė sing kupir (ngetok). Tjèm, ajo, makné Kamprèt, kowé saiki sing kol (aba)."



Bijang Kamprét :  „Mangké rumijin, ta. Kertuné kok tanggung temen, inggih sampun, harten (kowok)."
Pétruk :  „Tjengkèh loro!"
Garèng :  „Adja wedi makné Kamprét; pir harten (kowok papat)."
Pétruk :  „Keprijé bakju, bisa mbantu aku ora. Wani, lima tjengkèh ?"

163