Kaca iki wis dikorèksi
Kurang Sabar
Sing wédok terus mbengok: “O allah, Pak! Lah kok ora ènèng endoké siji waé ya! Lah saiki kepriyé? Awaké déwé iku mau sakjané kurang sabar lan ora trima nampa endok mas siji-siji saben dina. Saiki awaké déwé slawas-lawasé ora bakal bisa nampa endok mas menèh.”
Pak Poniran lan mak Ponirah saiki wis ora pisan-pisan menèh kepéngin dadi wong sugih.
Uripé saiki bisa sabar lan nrima. Saiki wong loro kuwi bisa nitèni déwé nèk wong sabar lan nrima iku bisa ngetoké woh sing gedé ajiné nang uripé.
