Kaca:Mardi Jawi 2.pdf/87

B. Tulisen nganggo aksara Jawa sing bener !

pating trembel	⁠ lumayu nggendring
saweg jrumat-jrumat	⁠ wasis nyrobot
dhemen criwis	⁠ ngidak krikil
cruwat-cruwet	⁠ kulak krupuk
dibacok cros	⁠ awak ndhrodhog
padharan mrongkol	⁠ krenggas-krenggos

V. UKARA PANGUWUH

1. Ukara-ukara ing ngisor iki wacanen kanthi lagu sing cocog karo surasane !
   1. Adhuh, larane ! Aja seru-seru anggonmu mijet !
   2. Dhuh, wetengku kemrucug, tambane apa !
   3. lo, hla kok ngono anggonmu nggarap !
   4. Lah, rak ya ngono kuwi !
   5. O, payunge lali ora tak-gawa !
   6. Hem, mangsa klebua ujian, bocah kesed iku !
   7. Wah, sregepe ta anakmu kuwi !
   8. Oalah, wong wis direwangi kangelan kok ora ana welase !
   9. E lah, wong udan deres kok lunga nonton !
   10. Masa, bocah semono gedhene durung bisa sikatan !

   Katrangan :

   Ukara-ukara kang surasane nêlakêke rasa pangrasa (susah, gela, kepengin, marem, nrima) kaya ing dhuwur iku diarani ukara panguwuh. Lumrahe nganggo tembung panguwuh (lo, adhuh,wah lsp.)

2. Ukara-ukara iki wenehana tembung panguwuh sing mathuk !
   1. . . . wong dikandhani kok ora nggugu !
   2. . . . kesandhung sikilku !
   3. . . . mangsa bodhoa kowe kono !
   4. . . . layanganku muluk !
   5. . . . kok kowe ! Kapan tekamu !
   6. . . . mrucut olehku nyekeli glathik !
   7. . . . kowe mrene ! Kene-kene linggiha kene !
   8. . . . jebule mung kaya ngono bae, ta !
   9. . . . ana pohung gedhene sakempol-kempol!
   10. . . . anak wani karo wong tuwa !

85