b. nelakake bak, panggonan, apasing.
— karep = apa sing diarepake
— karsa = apa sing diarsakake
— kapinteran = bab kang nuduhake pinter
— kabupaten = panggonan bupati.
c. nelakake undha usuk (urutan)
— kasanga = urutan nomer sanga
— karo = sing nomer loro.
B. Panganggone ater-ater ke
1. Pangrimbag :
ke + sabet —> kesabet
ke + perang —> keperang
Ana sing luluh karo purwaning lingga, kaya ta :
ke + ulu —> keulu —> kolu
ke + andheg —> kaandheg —> kandheg
ke + embet —> keembet —> kembet
ke + obong —> keobong —> kobong
ke + esuk —> keesuk —> kesuk
ke + ili —> keili —> keli
2. Tegese ater-ater ke
Nelakake kaya dene kaanan kang ateges ketaman pakaryan kang ora dijarag (kaya dene awalan ter).
— Kesabet = ketaman (kena) sabet
— kethuthuk = ketaman thuthuk
— kobong = ketaman obong
— kembet = kena embet
— kesuk = ketaman esuk
3. Rasakna bedane tegese ater-ater ka lan ke'
— kasabet = disabet
— kesabet = ketaman sabet
— kathuthuk = dithuthuk
— kethuthuk = ketaman thuthuk
C. Panganggone seselan in !
1. Pangrimbag :
Lumrahe kanggo ona ing basa pacakan, kaya ta :
(1). Ing tembung lingga kang apurwa aksara sastra (konsonan).
— tulis —> tinulis |
— sung —> sinung |
82