Kaca:Mardi Jawi 2.pdf/42

Mbok Sardi	:	”Kula niki temene mawon enggih butuh beras kaya dika. Ning kula srantekake. Njing dina pasaran mawon. Dadi regane rada mboten kelarangen.”
Ni Merta	:	”Ngotena nika pasaran ngarep niki rak dereng kena dipesthekake kehing bakul sing adol beras, awit dene seg nengah-nengahi mangsa rendheng kaya ngeten ! Adat sing empun-empun beras parine wong desa sami disimpen mawon.”
Mbok Sardi	:	”Mula bener kandha dika ngoten niku. Tujokna butuh kula beras boten akeh.”
Ni Merta	:	”Nek ming ajeng tuku beras 10 beruk mawon, kula bisa ngeteri.”
Mbok Sardi	:	”Lah enggih becik ta nek ngoten. Ning regane salumrahe mawon !”
Ni Merta	:	”Enggih, ta. Mengke awan-awanan kula eteri 10 beruk.”

Karti Basa kaca 69

VI. KASUSASTRAN

1. Wedharing rasa pangrasa iku bisa katulis nganggo :
   1. basa gancaran, yaiku basa kaya kang kanggo cecaturan ing saben dina, layang kabar, crita, lsp.
   2. basa iketan, yaiku kang kaiket ing wewaton, tuladhane : parikan, wangsalan, guritan, tembang, lsp.
   Basa kang kanggo ana ing layang kabar (hariwarti) lan ana ing majalah (kalawarti) mesthi katulis nganggo basa gancaran.
2. Layang kabar iku warna-warna. Ana sing diarani Hariwarti kang metune saben dina. Ana sing diarani Kalawarti kang metune mangsa kala. Iku kabeh sing baku nganggo basa gancaran. Dene yen ana tembange lsp, iku mung awujud isen-isen, kanggo ganep-ganep. Amarga hariwarti apa dene kalawarti iku ngemot sawarnaning kawruh, kaya ta :

— kawruh bab tembang (puisi)

— kawruh bab dedagangan

— kawruh bab perusahaan

40