Kaca iki wis divalidasi
| Kuntarni | : | “Apa iya ? Wah mesakke yen ngono." |
| Darti | : | "Ya wis mangga pinarak !" |
Bocah loro padha lungguh. Ngadhep buku, lan ngolak-alik lembaran dluwang.
| Kuntarni | : | "Prye ? Wis diwiwiti nggarap apa ?” |
| Darti | : | "Wis Mbak. Iki mau aku nyoba nggarap. Mbokmenawa bener. Yen luput mengko diowahi maneh." (ngulungake buku tulis marang Kuntarni). |
| Kuntarni | : | (Nampani buku). "Wah, tulisanmu ... rajin banget Dhik. Aku ora bisa nulis tharik-tharik kaya ngene." |
| Darti | : | "Ah, Mbak Kun. Apa iya ta ? Yen dialembana terus, klambiku bisa bedhah lho.” |
| Aminah | : | "Lhaaa...... saiki rak bisa mesem ngguyu, ta ! (guyon). Mau nalika Mbak Kun durung rawuh, adhuuuh ! Mendhunge peteng banget lho ! Tujune ora sida udan!” |
| Darti | : | (mleroki Aminah) "Ah, Am ! Kowe kok bisa-bisa bae." - |
| Kuntarni | : | "Apaiya ta Dhik Am ?” |
| Darti | : | "Ora dhing, Mbak. Aminah pancen pinter ngaco?" |
| Aminah | : | "Tenan, Mbak. Pancen, aku bola-bali ngaco. Nanging pisan ji iki, tenan !” |
| Kuntarni | : | "Ah, ya wis ! Ora perlu diterusake ! Sing penting aku wis tekan kene. Lan sinau bisa diwiwiti, Wis ya, ora dirembug maneh. Stop !” |
| Aminah | : | (Ngguyu jalaran geli) |
| Darti | : | (Isih ketara anyel karo Aminah) |
| Kuntarni | : | (Nglirik Darti. Banjur nglirik Aminah). "Lho, kok dadi prengut-prengutan ta ?” (gumun) |
| Aminah | : | "Biyasa, Mbak ! Biyasa ! Wis ora kaget !" (gumuyu karo mlayu mlebu). |
| Kuntarni | : | “Dhik Darti ! Dhik Aminah sajake pancen pinter nglucu. Ora sah digagas. Lan aku dhewe luwih seneng karo watak-wantune sing blak-blakan," |
| Darti | : | “Iya. Mbak ! Nanging iku Iho, sok gawe anyel!“ |
| Kuntarni | : | (Mesem) |
Kekarone banjur njlingut sinau. Mbukak buku, nyathel lan gumuyu bebarengan. Nanging ana kalane katon serius manawa ana bab-bab kang klebu wigati.
8
