Kaca iki wis dikorèksi
| Yen ora, bisa uga tamu sing diaturi ora ana sing rawuh, amarga kacenthok tembung sing kurang mapan." | ||
| Marsudi | : | "Mila punika, Mbah, kula rumaos tlondho sanget babagan punika." |
| Simbah | : | "Bab unggah-ungguh kuwi nyuwuna priksa gu rumu. Mung bab sing kudu kosebutake bae takkandani." |
| Marsudi | : | "Inggih, Mbah, mangke kula nyuwun priksa pak guru." |
| Simbah | : | "Siji : duwe gawe apa. Loro : titimangsane suk kapan. Telu : jam pira. Papat : manggone ana ngendi. Lima : jenenge sing ngaturi. Nenem : asmane sing diaturi. Pitu : jenenge sing among tamu. Wolu : bab anggone ngaturi wuninga lan bab anggone nyuwun dirawuhi, tetembung ane sing anoraga." |
| Marsudi | : | "Wah, kok inggih angel inggih, Mbah. Punapa kepareng kula nyuwun contonipun." |
| Simbah | : | "Pancen ora gampang. Mengko takwenehi con tone." |
| Marsudi | : | Inggih, Mbah, sanget nuwun." |
B. Wacanen !
- Wah, kok angel inggih, Mbah.
- Hlo, wis adus resik-resik kok dolanan wedhi.
- Ehlo dadi Suta kae wis mati.
- Lah, wis ketemu saiki pemesku.
- Hla, rak keperang tenan. Mau dakelikake dolanan lading ora nggugu.
- Layak, digething kancane. Wong pancen bocah srei.
- Adhuh, kecakot ilatku.
- Ah, mangsa anaa sing percaya marang gunemmu kuwi.
66
