Kodok keprencil
Liyané dina, wayah soré kira-kira jam setenga nem, Blungon lan Manuk pada merdayoh nang nggoné Kodok. Kodok ijik bar tangi waé.
Sakwisé mbagèké lan ngleboké dayohé, Kodok terus diomongi nèk sésuk pada arep boyongan nang panggonan liyané. Blungon karo Manuk mau, étok-étoké pamitan lan sing ngomong ya kaya tenan-tenana kaé, Kodok ora nitèni blas nèk diapusi.
Kadung dayohé wis mulih, Kodok terus gelis-gelis boyongan nang panggonan sing diomong karo Blungon lan Manuk mau. Kodok sing boyongan sewengi muput, Dèkné ora ngerti nèk disawang karo tangga-tanggané.
Kadung wis rampung sing usung-usung, Kodok terus nggolèk nggon sing apik déwé.
Nanging suwéné Kodok lunga, Blungon lan Manuk pada mempeng nutup lawangé omahé Kodok. Saiki lawangé dipaku tenan lan Kodok wis ora bisa ngleboni omahé mauné menèh.
Mbenginé kuwi Blungon, lan Manuk sakbojoné bisa turu kepénak mbanget, sampèk ngorok lan ora krungu apa-apa blas nganti ésuk.
Sangking keselé sing boyongan Kodok uga turu sedina muput, sampèk sing tangi wis wayah surup.
Sakbaré adus dèkné terus ndelok apa tangga-tanggané, sing jaréné pada arep boyongan, wis teka.
Kadung ora weruh sapa-sapa, dèkné terus balik menèh nang panggonané mauné.
