Kura kepéngin mabur
Gagak terus nuruti omongané Kura. Sakwisé ngetok kayu sak pang, terus dipawa nang nggoné kurané.
Kura ngomong: “Kowé kuwi kabèh loro rungokna sing apik ya. Siji nyekel pangé sing sebelah kéné, lan liyané sing sebelah kana. Lah aku tak nyokot kayuné karo cangkemku. Nèk wayahé mabur, sikilku bakal tak leboké nang klontonganku. Nanging nèk aku krasa kesel, sikilku tak tokké menèh terus kowé kudu medun. Dunung apa ora?”
Gagaké pada semaur; “Ya Kura awaké déwé wis dunung.”
“Hayuk saiki dijajal. Nanging kowé sing ngitung ya, awit nèk aku sing ngitung, aku mesti bakal kèri.” Gagak manut apa omongané Kura terus molai
ngitung: “Siji ...loro...telu...”
Mak brrrr . . . kabèh telu munggah saiki!
Nanging durung sampèk duwur mbanget, sangking wediné, Kura terus ngetoké sikilé sangka
