Kaca:Kridha Basa 1.pdf/66

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi

6. Kinakahan jaja sinudhet kanaka, suwèk brak angemasi, mawur wong kapatyan, maledug asarsaran, tan ana wani anolih, sanget ajrihnya, mung arsa tur udani.

7. Mring kadangé Ki Patih ingkang taruna. Yata wau kang wuri, sang Jagal Birawa, lir tugu sinukarta, ngadeg ing natar pribadi, kadi taksaka, kaideg ingkang pethit.

8. Mingak-minguk nolah-nolèh ngering nganan, tan ana kang kaèksi, wadya kapatihan, wau Arya Palguna, wruh lamun kang raka sedhih, nulya amerak, nembah ngraup padèki.

9. "Paran Kakang punapa kang dados susah, lampah sampun pinasthi, karsaning bathara, pundi nggèné suminggah, begja cilaka myang pati, tunggil marganya, paran nggèné nyélaki.

10. Sinten wruha prakara dadining yuda, paduka lan Kya Patih, senadyan leresa, saèstu dados lepat." Sang Birawa ngandikaris: "Lamun sembada, sira muliha dhingin.

11. Marang ngarga lawan kakangmu sang Tandha, si Kembar konen mijil, padha gawanana, aminggat mring patapan, aywa na kang siji kèri, senadyan iya, mungsuh gedhé ing wuri.


Pangkur

1. Aywa sumelang ing driya, dumèh ingsun tanpa rowang mung siji, witing tan kogel atiku, mring kakang tuwin sira, wis tégakna baé sira dèn amungkul, atunggu kaki Biyasa, sukur yèn sun nemu urip.

2. Suka prasrahna ing déwa, dimèné ta dijur luluh wak mami, suka dadia mun-amun." Sang Parta duk miyarsa, andikanya kang
raka kinèn mring gunung, angrangkul pepangkonira,: "Dhuh
kakang sedulur mami.

3. Teka ngandika mangkana, paran karsa pun ari pinrih tebih. Duk dinten punapa ulun, pisah lawan andika, yèn sampuna ja-
 

61