Kaca iki wis divalidasi
3. Basa kedhaton Tuladha:
| Dhadhap | : | Kula kok kepéngin meninga derbé jengandika deruk sundha punika. |
| Waru | : | Lah wawi dhateng ing griya kula. Namung sapuniki kok kendhak, dèrèng purun mungel, déning alihan enggen punika punapi. |
| Dhadhap | : | Peksi ocèh-ocèhan puniku mila wenten ingkang kèndel, angèl tangguhé. Yèn mekoten, bénjing besaos yèn sampun mungel malih kula jengandika kabari. |
| Waru | : | Enggéh prayogi! |
Wujudé basa kedhaton iku tembung krama kamomoran tembung basa kedhaton, tanpa krama inggil tumrap wong kang diajak guneman.
VI. Dongèng kang paragané kewan, kayadéné pethikan ing dhuwur
(Kancil karo Memedi Sawah), kuwi jenengé fabe. Kajaba fabel
(dongeng sato kéwan), ana dongèng liyané, jenengé legèndhe, lan
ana maneh jenengé mite.
Legendhe kuwi dongèng bab asal-usuling papan, déné mite mono dongéng sing ana gegayutané karo piyandel bab roh-roh alus, peri lan sapanunggalané.
Ing sakiwa tengenmu mesthi akèh dongeng sing klebu ewone legèndhe lan mite kuwi.
Coba, kancamu dongèngana. Kowé kena milih, legèndhe utawa mite, salah siji.
45
