Kaca:Kembang Setaman.pdf/94

94

ikoe, milih sing geḍé lan sing dawa rosé; adaté sing dianggo: boemboeng pring petoeng oetawa pring ori sing geḍé. Boemboeng maoe arané loḍong.
Jèn legèn wis dioeḍoenaké saka ing dérêsan, ana sing bandjoer diedol mentahan baé, ana sing diedol goḍogan, ana sing digawé goela; jèn wis dadi goela, arané goela arèn. Déné sing diedol mentahan, kena digawé tjokak oetawa diombé mengkono baé, rasané legi. Jèn sing wis digoḍog, ora kena digawé tjokak; nanging jèn diedol, kena diwajokaké sawetara dina, sabab ora énggal mamboe. Jèn legèn diedol étjéran ana ing sapinggiring dalan, adaté diwaḍahi ing boemboeng tjilik-tjilik; pangedolé nganggo ditaker ing gelas oetawa tjiḍoek boemboeng kang aran tjanțing.
Moenggoeh enggoné masang loḍong ana ing dérésan ikoe ora lèrèn-lèrèn. Jèn pemasangé ésoek, pengoenḍoehé soré; disalini boemboeng sédjé. Ésoeké boemboeng sing disalinaké maoe dioenḍoeh, disalini boemboeng sédjéné; mengkono ikoe bandjoer baé. Moerih legèn adja énggal ketjoet, kang sabab kesoewèn ana ing dérésan, boemboeng sadoeroengé dipasang, diisèni laroe. Kedjaba ikoe saben dina tolêring dangoe maoe dipègès sețițik, karebèn adja mboenteti kang sabab rada garing. Dadi diarah bisaa tansah anjar pègèsané; iliné legèn bisa adjeg deresé. Lading sing dianggo ngiris oetawa magas maoe keleboe geḍé; olèhé njengkelit nganggo diwrangkani, dadi ora gampang natoni awak. Karo manèh bisané moenḍak bantjar marang ilining legèn, tolêr sing didêrês ikoe dițoețoeki nganggo ganḍèn tjilik, karebèn empoek; dadi dalaning banjoe bisa lega.
Sawidji-widjining dangoe pendèrèsé nganti sesasi