Kaca:Kamenangan.pdf/12

Saka Wikisumber
Menyang navigasi Menyang panggolèkan
Kaca iki wis dikorèksi

Kamenangan

liyané dodolan bekakas-bekakas sing wis dipawèni, Ing wanci iku dèkné bisa nitèni wong pirang-pirang pada budal nang bawah witanan lan pada miwiti mbukak kebon anyar. Dèkné weruh nèk okèh sing pada teka liwat laut karo boto-boto. Sekoyah bungah awit bangsané saiki bisa nduwèni sesrawungan karo bangsa liya, nanging dèkné uga sedi awit saiki bangsané pada katut karo kabudayané bangsa Mérkan terus lali kabudayané déwé.

Sekoyah tambah sediné, awit makné ing wanci iku ninggal donya. Dèkné saiki wis ora nduwé sapa-sapa menèh sing kena dijak omong-omongan apa tetimbangan bab tujuané lan pikirané. Mulané sakbaré makné ninggal donya, Sekoyah ya terus nggawé putusan lunga sangka panggonan kono. Rong taun suwéné dèkné moyang-mayeng nang werna-werna désa lan kuta tanpa nduwé panggonan pasti.

Sakbaré rong taun kuwi terus Sekoyah tekan panggonan sing jenengé Alabamah. Dèkné terus manggon nang bawah Kosah, iku sakwijiné désa ing Alabamah kono. Ora let suwi dèkné terus kawinan karo Utiyah, turunané bangsa Séroki. Karo Utiyah dèkné nduwé anak wédok siji sing dijenengké Ayokah.