Kaca:Kamenangan.pdf/10

Saka Wikisumber
Menyang navigasi Menyang panggolèkan
Kaca iki wis dikorèksi

Kamenangan

durung ènèng kamar sakit apa dokter. Sekoyah dadi bocah gelis cemèntèl nèk diblajari apa-apa. Mulané ora nganti suwi dèkné ya uga bisa réwang-réwang penditané, nggawé ubat lan jamu.

Sekoyah nèk dong ya mikir: “Apa awaké déwé iki ora bisa blajar maca lan nulis ing tembungé déwé, kaya bangsa Landa- landa Mérkan kaé ya?” Dèkné mikir nèk maca lan nulis iku sakwijiné guna sing dèkné durung kenal. Suwi-suwi Sekoyah nyelot tambah umuré lan kerjanané ya malih rosa. Kerjanané dèkné numpuk-numpuk, nanging Sekoyah ora mandek sing mikirké kepriyé bisané blajar maca lan nulis ing tembungé dèkné déwé.

Ing wanci kuwi dèkné ya wis wani budal nang liya désa sing dodolan pawetuné keboné. Sekoyah mempeng sing budal nang klosok-klosoké werna-werna désa lan jalaran sangka kuwi dèkné bisa éntuk kenalan okèh lan bisa tambah pengalamané lan kaweruhé.

Sekoyah nglumuhi kurban waktu tenan lan budal blajar ngejèr lan nyitak slaka nang désa liya. Ora let suwi dèkné bisa cemèntèl nang sirahé bab ngejèr slaka.