86
Javanese Literature since Independence
ya-iku Swastini, wis teka ana kono. Mula Indrati njenggirat karo mbagèkaké: ‘Lha, mréné, dhik! Minggon ana kéné waé, ngancani aku!’
‘Iya, mbak. Pancèn wiwit te ka ngomah wingi kaé, rasaku mung kudu mréné waé kok.’
‘Iya sokur ta,çlik. Lungguha kéné ta, tak-critani.’
‘Pancèn tekaku mréné iki iya ngiras arep butuh ngreti bab sing wingi kaé kok, mbak, sajaké kok wigati banget.’
‘Nyatané ya ngono kok, çlik Swas. Mula rungokna andharané, mumpung bu-lik wektu iki lagi tindak pasar, dadi bisa tenang lan aman. Ngéné lho, dhik.’ Indrati terus nyritakaké kadadéyan nalikané arep bali menyang Sala, bab tekané layang saka si Warsat.
‘Nanging aku rumangsa durung tau wanuh lan weruh wongé sing kirim layang mau. Tenan kok, ,dhik. Babar pisan aku durung tau tumon manungsané. Ngakuné dhèwèké iku jenengé Warsat, omahé ing kampung Patang-Puluhan lho, kana.’
Swastini pitakon: ‘Lha surasané layang mau kepriyé, mbak?’
‘Ya kuwi, dhik, sing ndadèkaké ribeding pikirku. Yèn gelaré ngarepan ngono rékané mung alal-bihalal lumrah. Nanging nganggo tinambahan sing surasané ngajak nonton aku. Coba, rak ya cetha banget yèn ora duwé kasopanan ta bocah iku? Ingatasé durung nepungaké dhisik, ujug-ujug ngajak dolan. Coba, apa ora gawé kisruhing pikirku? Rak ya ora mèmper ta, dhik?’
‘Anggeré layangé ora dijawab lan ora ditekani nggoné ngancani rak ya wis ta, mbak?’
‘Wé lha, bahaya, dhik!’
‘Bahaya priyéta, mbak?’
‘Ngéné, dhik. Dhik Swas mesthiné wis ngerti menawa aku wis dipacangaké karo mas Kamdana, putrané pak-dhé ing kauman Sragèn. Kejaba iki wis resmi, aku dhéwé ya pancèn wis setuju tenan. Mangka marga saka kesusuku dhèk wingi kaé, layangé Warsat kèri ana méja ngomah Sragèn kana. Dadi, yèn nganti ana wong nyumurupi layang mau, embuh wong tuwaku dhéwé, saya manèh yèn nganti kawruhan mas Kamdana, wis mesti bakal dadi gendra. Sing mesti, aku bakal didakwa nduwèni sesambungan karo bocah lanang liya, tur sajak wis kulina kencan dolan. Coba, apa ora bakal nyilakakaké aku ta, dhik? Adhuh ... ana lelakon kok kaya ngéné, gèk bakal kepriyé kadadéyané? ... Warsat kuwi kok ya bisa-bisané gawé duraka nyang aku! Ya marga nggagas bab iki mau aku mau bengi sawengi rak nganti ora bisa turu. Durung lega atiku yèn sing ngirimi layang aku durung kelakon kewelèh sing nganti sakmelok-meloké kaé.’
‘Aku dhéwé ya durung tau weruh utawa wanuh sing jeneng Warsat kuwi
