Kaca:Javanese Literature Since Independence.pdf/116

Saka Wikisumber
Menyang navigasi Menyang panggolèkan
Kaca iki wis dikorèksi
19
KEBLINGER

Ing wayah jam wolu ésuk Sukandar, pembantuné inspèktur Ahmadi, wis tekan désa Karangsari bawah kecamatan Gubug. Sawisé sarapan ana ing sawijining warung karo ngrungok-ngrungokaké rembug bokmanawa olèh tambah katrangan, nuli mlaku karo milang-miling. Angger omah dideleng naambordé. Sing digolèki iku omahé sawijining Tionghoa. Kaya ora angèl anggolèki omah Tionghoa ing désa kono, amarga pancèn ora akèh. Bareng ketemu kang digolèki - omahé rada mencil karo omah-omah liyané - nuli ménggok mlebu.

‘Kula nuwun, nyah!' celatuné marang nyonyah Tionghoa rada tuwa.

‘Iya, ana apa, kang?' wangsulané.

‘Anu, yèn ngriki taksih mbetahaken bau ... kul a badhé pados padamelan ... saonten-ontené, nyahantèn.’

‘É, gawéan? Engko sik, kaé 10 engko kandha babahé!’

‘Saweg napa nika? Napa kula mara mrika ... ?’

‘Ora. Engko rak rampung, wong lagi nata guçlang. Lha kaé wis mréné.’

‘Kula nuwun, bahantèn. Badhé pados padamelan, saparing-paringé.’

‘É, wong endi ta kowé?' wangsulané babahé, ya-iku babah Dèngkèk.

‘Kula tebih, bahantèn, king bawah Kedhiri ... mider-mider pados padamelan. Kuli-kuli nggih purun.’

‘Ééé, aku ora tau butuh kuli ki.’

‘Nggih saparingé ta, pokoké kula angsal nedha.’

‘Kowé gelem ta njongos ing kéné?’

‘Wélah, purun malih ia, wong pancèn pados padamelan kok.’

‘Ning anu ... ya ora mligi jongos, ya. Kala-kala ya kudu gelem nyambi liyané, ya embuh mengko. Dadi apa kang dak-butuhaké kowé kudu saguh nindakaké.’

‘Lha enggih, ta.’

‘Lha kowé njaluk bayaran pira?’

‘O, perkawis nik u kul a boten ngarani ... , sekersané mriku. Pokoké kula niki saged nedha lan saged 'tumbas rokok ngoten mpun trimah.’

‘Ya ta, nèk ngono. Kana nyang buri, réwangana nata barang ing guçlang kana! Kaé mbako pirang-pirang kranjang, ditata sing apik!’

Kandar wiwit nyambut-gawé. Katon tumemen lan tlatèn. Pagawéan