Kaca:Babad Saka Kitab Sutji.pdf/65

Saka Wikisumber
Kaca iki wis divalidasi

66

JOCHANAN PAMBAPTIS LAN RADJA HÉROḌÈS

***

JOCHANAN PAMBAPTIS LAN RADJA HÉROḌÈS

LELAKON kang wekasané njeḍihaké! ..............................

Ing sabrangané kali Jardèn, ora adoh saka Segara-Mati, ana bètèng-keḍaton Makaérus, kagungané radja Héroḍès. Ing sangisoré keḍaton kang sarwa éndah mau ana senṭong peteng kanggo pakundjarané wong prantéan. Déné sing dilebokaké ing pakundjaran mau .. Jochanan Pambaptis! Lha kok anèh! .... Gèk apa baé dosané nganti klebu ing pakundjaran? Déné sing dianggep dadi dosané jaiku enggoné kumawani, bawané dadi nabiné Allah, duwé atur kang njata ....

ING sapungkuré Gusti Jésus kabaptis ana ing kali Jardèn, Jochanan isih adjeg memulang kaja adaté. Piwulangé isih adjeg dibukani nganggo pangatag: „Paḍa mratobata!” .... Wong-wong sing kepéngin mandjing muridé, kudu paḍa njumurupi sepira geḍéning dosané lan kudu paḍa mratobat. Akèh wong sing paḍa netjep piwulang mau lan paḍa sumujud marang Jochanan kaja marang nabi geḍé, senadjan pangandikané kereng.

Nanging nalika semono Jochanan bandjur gaṭuk karo radja Héroḍès, jaiku putrané radja Héroḍès kang ambek sija, kang ḍawuh matèni baji-baji ing Bètlechèm. Gaṭuké karo radja Héroḍès iku kang ndjalari tjilakané Jochanan, djalaran wulangané tansah adjeg saluguné baé, dalasan tumrap radja Héroḍès ija ora nganggo tèdèng aling-aling: „Mratobata! Djalaran dosamu wis luwih déning geḍé!”

Katjarita ana ing bètèng keḍaton mau radja Héroḍès ngiwat wong wadon sing dudu hak wenangé ḍéwé. Wong mau djenengé Héroḍias, somahé saḍèrèké Héroḍès kaprenah adi. Héroḍias ninggal somahé ḍéwé, bandjur mèlu manggon ana ing bètèng keḍaton, rumangsané arep ndjèdjèri Héroḍès dadi pramèswari.

Lelakon iku mau wis dadi kembang lambéné wong sanegara. Lan saben wong ngerti jèn tindaké Héroḍès lan Héroḍias iku kalebu panggawé makruh. Ḍawuh ing angger-angger uniné mengkéné: „Sira adja laku béḍang.” Wong iku ora diparengaké ngalap somahé wong lija kadadèkaké somahé ḍéwé, dalasan radja pisan ija ora diparengaké.

Saben wong ing tanah kono wis ngerti unining pepatjak mau, nanging ora ana wong sing wani mundjuk élik-élik ana ing ngarsane Héroḍès utawa Héroḍias. Sapa sing wani melèhaké ratu?

Sapa? .... Jochanan Pambaptis wani!

Radja Héroḍès wis miḍanget bab Jochanan Pambaptis kang memulang ana ing ara-ara samun ana ing ngarepé wong atusan. Sang Prabu uga kepéngin srawung karo nabi sing wis kawentar kerasé. Mulané Jochanan tumuli katimbalan marek ....

Ing kono Jochanan bandjur teka ana ing keḍaton, isih nganggo djubahé wulu unta kasabukan welulang; mripaté mantjereng ningali Sang Prabu sarta tangané diagar-agaraké patrapé ora béda karo nabi Élijah nalika ngélikaké radja Achab lan Izèbèl .... Jochanan ora keblerengan déning uparengganing keḍaton kang sarwa éndah, ora ulap déning panguwasané Sang Prabu lan para sénapati kang asikep gegaman. Sing dadi telenging tjiptané mung enggoné arep melèhaké dosané Sang Prabu karo wong wadon béḍangé. Lan atas terang saka karsané Allah, Jochanan mundjuk marang Sang Prabu: „Boten kénging pandjenengan dalem munḍut garwa tijang punika!” Dadi wong wadon klangenané Sang Prabu kudu ditunḍung saka ing keḍaton, dibalèkaké manèh marang panggonané somahé ḍéwé.

Undjuké Jochanan mau ora ndjalari murubing dukané Sang Prabu kang banget. Senadjan ing galihé wis rumangsa salah, nanging babar pisan ora kagungan sedya mbalèkaké Héroḍias, ora nijat ngèndeli enggoné laku ngiwa karo wong wadon mau.

Mungguh Héroḍias ḍéwé, atiné banget seriké ngrungu pamelèh mau, ora béda karo Izèbèl nalika diwelèhaké nabi Élijah. Tjiptané Héroḍias ora lija mung arep njirnakaké nabi sing kumawani ngélikaké pandjenengané ratu lan sing madakaké pramèswari kekasihé Sang Prabu karo wong wadon ala; tetéla banget jèn tekané nabi mau mung arep ngemping lara nggéndjah pati!

Wiwit nalika iku ora lèrèn-lèrèn Héroḍias enggoné ngungsed marang Sang Prabu supaja kersaa medjahi Jochanan Pambaptis, nanging Sang Prabu ora kersa, djalaran adjrih marang wong akèh, marga iku paḍa nganggep nabi marang Jochanan. Saupama nabi Jochanan kelakon nganti kasédanan, mbokmenawa wong golongan bandjur nganakaké pagègèran mbaléla marang paréntah.

Senadjan adjrih medjahi nabi Jochanan, éwadéné radja Héroḍès meksa ḍawuh njekel lan ngundjara marang abdiné Allah, marga saka enggoné ngantepi ajahaning nabi nglairaké apa saluguné miturut pepatjak ḍawuhé Gusti Allah.

SABEN dinané Jochanan tenguk-tenguk idjèn ana ing senṭong pakundjaran, lan suwé-suwé atiné katuwuhan rasa seḍih lan prihatin. Jochanan mau ora kok mrihatinaké bab enggoné ngrasakaké pepesṭèning uripe sing kodjur, lan ija ora marga wedi marang Héroḍès utawa Héroḍias, apa manèh ora marga atiné kebak pangunḍamana djalaran