***
SESATRON
65
ing dina Sabbat? Dadiné ing dina Sabbat kelilan nglakoni kadarman.
Gusti Jésus ora kekilapan mungguh ing akalé wong-wong mau, lan iku njalari trenjuhing galihé Gusti. Pandjenengané ora béda karo wong lija-lijané enggoné netepi dina Sabbat, pirsa apa isiné angger-angger bab nutjèkaké dina Sabbat, mulané ora bakal jèn ngantia nerak angger-angger. Nanging Pandjenengané uga wis uninga jèn para wong Farisi paḍa gawé pranatan manèka warna ing atasé angger-angger dina Sabbat.
Marga saka pokalé para wong Farisi, dina Sabbat sing diparingaké Allah marang umat kagungané minangka dina pangasoan, malah dadi dina sing ngebot-eboti lan ngrubedi uripé. Mitulungi wong mlarat lan wong kasangsaran, nglelipur wong prihatin, nindakaké kadarman lan kabetjikan, iku kabèh ora diwaleri ing dina Sabbat. Gusti Jésus kang djumeneng Putrané Allah, ija djumeneng Gustiné dina Sabbat.
Nanging para pangarepé bangsa Jahudi mau, sarèhné wis ngenḍem sengit, bandjur paḍa rerembugan bab rékané enggoné bakal njédani marang Gusti Jésus. Embuh keprijé akalé, nanging Gusti Jésus kudu disingkiraké, sing tansah dadi klilipé kudu diulapi!
Ora mung sepisan Gusti Jésus ngandikakaké jèn djumeneng Putrané Allah. Kuwi rak udjar goroh lan lalawora, apadéné panjenjamah!
Wis kerep Pandjenengané ngandika: „Dosamu kaapura!” Udjar mengkono iku mung nélakaké wataké sing deksura, awit sing bisa ngapura dosa iku rak mung Gusti Allah pijambak, mengkono panemuné para wong Farisi.
Wis tau Pandjenengané nḍawuhi wong sing mentas diwarasaké, ngangkat paturoné, mangka mbeneri ing dina Sabbat! Iku digawé tanḍa-jekti jen Gusti Jésus iku guru nasar, piwulangé nasaraké saumat kabèh, nganti paḍa nglakoni panggawé sing murang sarak. Dadi béda banget jèn katimbang karo para ngulama lan wong Farisi, sing tansah mulangaké apa sing betjik lan bener.
Ing sawajah-wajah lan ing saenggon-enggon wong-wong mau paḍa ngodjok-odjoki bangsané supaja ninggal Gusti Jésus.
Malah wis tau kelakon, Gusti Jésus njarasaké wong bisu lan kasurupan ḍemit. Wong golongan paḍa kaéraman njumurupi kang mengkono iku, nanging udjaré para wong Farisi: „Enggoné nunḍungi ḍemit iku marga déning panggeḍéné para ḍemit.” Udjar mengkono iku pamurihé supaja wong golongan adja paḍa ngandel marang Gusti Jésus. Paḍa baé karo jèn paḍa duwé udjar mengkéné: „Adja paḍa ngrungokaké piwulangé, adja ngandel marang mukdjidjaté; mesṭi baé wong kuwi bisa nglungakaké ḍemit, djalaran wis sekuton karo panggeḍéné para ḍemit!”
Nanging pangandikanė Gusti Jésus ing atasé wong-wong mau mengku kakantjingan kang nggerisi.” „Bilai kowé, èh para wong lamis” Gusti Jésus wis pirsa keprijé bakal paukumanė wong-wong mau, djalaran nemaha nglawan marang Gusti Allah.
DADI wis tetèla banget, jèn sugengé Gusti Jésus iku ing sanjatané kebak kaprihatinan.
Èwasemono――ana uga wong-wong sing paḍa tresna lan pratjaja marang Pandjenengané klawan gumolonging ati, lan sing paḍa nganḍemi kasetyané nganti paḍa diréwangi lara-lapa, kajata para sekabaté, lan para wong sing wis diwarasaké lelarané, lan isih akèh manèh wong-wong sing paḍa ngrungu lan nampani piwulang pangandikané Gusti Jésus klawan ati lamba ....
Mangka Gusti Jésus wanuh lan nguningani wong mau kabèh. Iku kang wis ginaḍang dadi ahli warisé kratoné Allah, langgeng ing salawas-lawasé .... Lan Pandjenengané kang djumeneng Djuru Slamet lan Ratu Gustiné ing salawas-lawasé ....
Èwasemono .... ing antarané para sekabaté Gusti Jésus ana uga kang ing tembé bakal dadi satru. Wis tau Gusti Jésus ngandika mengkéné: „Aku apa ora milih kowé wong rolas, mangka panunggalanmu sidji iku sétan.” ... Gusti Jésus mirsa wong-wong mau nganti tekan ing ḍasaring atiné. Gusti wis uninga jèn ana muridé sidji sing bakal njidrani, malah ngulungaké Gusti Jésus marang mungsuh. Déné kang dipangandikakaké mau sekabat sing djeneng Judas.
PANGANTJAM-ANTJAM marang Gusti Jésus pantjèn ora baèn-baèn, nanging sih-katresnané Gusti Jésus isih luwih déning geḍé, temah ora nganti kéguh déning pangantjam. Pandjenengané ora tau ngeḍagaké enggoné nindakaké pakarjané memulang, mitulungi lan njlametaké wong akèh, awit ija sing kaja mengkono iku sing dadi keparengé galihé.
Djagadé wong duraka wis sakuṭon arep nganiaja lan njirnakaké Gusti Jésus. Nanging Pandjenengané ora gigrig déning sangsara lan pananḍang, kagawa saka geḍéning sih-katresnané sing ora kena didjadjagi.
Lan marga saka sih-katresnané mau Pandjenengané djumeneng Djuru Slamet tumrap saḍéngah wong kang ngéklasaké awaké lair batin dadi kagungané.
NANGING nalika djaman semono durung ana wong kang bisa njanḍak marang eliding lelakon mau kabèh.
