40
GUSTI JÉSUS LAN WONG WADON SAMARIA
***
gumun lan ing semu njudjanani, wong wadon mau bandjur mundjuk marang Gusti Jésus: „Kadospundi déné Sampéjan tijang Jahudi teka neḍa ngombé ḍateng kula tijang Samaria?
Nanging Gusti Jésus mangsuli, pangandikané: „Menawa kowé sumurupa ing peparingé Allah, lan sapa wongé kang tutur ing kowé: Aku wènèhana ngombé, mesṭi kowé kang ndjaluk marang wong iku, tumuli diwènèhi banju urip.”
Bareng ngrungu pangandikané Gusti Jésus mengkono iku, wong wadon Samaria mau saja munḍak gumun lan sudjanané, malah ora ngerti babar pisan apa karepé banju urip sing arep diparingaké. Apa banju sing mentas ditimba saka beliké Jakub ora luwih betjik? Banju sing ing djaman kuna wis diagem ngundjuk leluhur Jakub dalah para putra wajahé turun-tumurun, apa isih ana banju sing ngungkuli betjiké? Apa wong Jahudi iku ngerti dunungé banju sing luwih betjik? Lan keprijé bisané ngangsu tanpa nggawa piranti apa-apa?
Mulané undjuké wong wadon mau: „Angsal Sampéjan toja gesang punika saking pundi?” Wangsulané Gusti Jésus luwih nggumunaké manèh. Pangandikané: „Sapa wong kang ngombé banju iki, bakal ngelak manèh nanging sapa wong kang ngombé banju pawèhku iku, bakal ora ngelak ing salawas-lawasé.
Ora bakal ngelak manèh? Banju apa ta sing arep diparingaké? O, iba senengé jèn bisa olèh banju urip! Mulané undjuké sadjak kesusu: „Tuwan, kula Sampéjan sukani toja punika, supados sampun ngantos ngelak, sarta sampun susah ngangsu mriki malih.”
Wong wadon mau tetéla ora bisa njanḍak apa kang dikersakaké Gusti Jésus. Senadjan wong mantja, nanging manut panjawangé Gusti Jésus iku sumanak banget. Ora mokal jèn bisa maringi apa-apa sing wong-wong lija paḍa ora bisa mènèhi. Nanging gèk apa sing arep diparingaké? Wong wadon mau ora weruh. Banju urip, wah, iba senenge jèn ora bakal krasa ngelak manèh ing sabandjuré! Keprijé bisané? Banget pangarep-arepé muga énggal kaparingana. Gusti Jésus ija ora kekilapan, jèn wong wadon mau durung njanḍak tegesing pangandikané. Gusti Jésus kepareng paring pirsa .... Banju sumur mesṭi ora bisa ngolèhaké kabegdjan marang manusa, pantjèn ing sadjagad rat ora ana banju sing bisa ngolèhaké kabegdjan langgeng. Nanging wong wadon mau bisa olèh kabegdjan langgeng samangsa bisa nggajuh marang pangapuraning dosa lan sihé Allah .... Dosané wong wadon mau! Gusti Jésus kepareng nedahaké sepira geḍéning dosané. Lan samangsa wong mau ngrumangsani lan nggetuni dosané, Gusti ija bakal kepareng maringi pangapura.
Pangandikané — iki ija nggumunaké manèh: „Lungaa ngundang lakimu, endang mrénéa!”
Wong wadon mau kagèt, awit rumangsa kewijak enggoné wis nglakoni piala, bandjur mundjuk: „Kula boten gaḍah laki.”
Ing kono pangandikané Gusti Jésus: „Bener udjarmu: Kula boten gaḍah laki. Sabab enggonmu laki wus ambal kaping lima, mangka kang samengko iku dudu lakimu; sajektiné baé udjarmu mengkono iku.”
Wong wadon mau dadiné wedi kaworan isin. Sanjata ngéram-éramaké banget, déné Pandjenengané nganti pirsa marang lelakoné. Keprijé bisané pirsa? Pantjèn wong wadon mau landjah, murang kasusilan; wis kaping lima ninggal lakiné, bandjur ngetutaké wong lanang lija sing dudu lakiné. Nanging keprijé bisané Prija mantja iku pirsa marang tingkah polahé? Undjuké: „Gusti, sampun tetéla sumerep kawula bilih Tuwan punika nabi.” Pamikiré sadjeroning atiné kira-kira mengkéné: „Bokmenawa nabi iki kuwasa mitulungi aku, supaja aku dadia wong betjik lan ninggal wewatekanku kang ala. Aku ora ngerti keprijé bisaku marek ing ngarsané Gusti Allah. Miturut kanḍané wong Jahudi, jèn wong arep sowan ngabekti marang Allah kudu ana ing Jerusalèm, mangka bangsaku enggoné paḍa sudjud mung ana ing gunung Gerizim kaé.
Wong wadon mau nudingi gunung Gerizim, ngawasaké dalem pamudjan kang diadegaké ana ing kono, bandjur njuwun priksa marang Gusti Jésus ana ing endi panggonané jèn arep nglakoni sudjud marang Allah.
Ing kono Gusti Jésus bandjur kepareng nerangaké, jèn wong sing pantjèn temen-temen arep ngabekti marang Allah, iku enggoné sudjud bisa ing saenggon-enggon. Ing endi-endi baé Gusti Allah ana, mulané ija bisa disudjudi ing saenggon-enggon, waton enggoné sudjud mau klawan terus ing batin lan ing sadjatiné, awit wong sudjud kang mengkono iku kang dadi keparengé Allah.
Wong wadon mau nggatèkaké banget marang ḍawuh wangsulané Gusti Jésus. Pepeteng ing atiné wis wiwit sumilak, lan katon ana trontong-trontongé pepaḍang kang gawé ledjaring atiné. Wong mau ija ngerti, jèn Sang Mesih bakal rawuh lan bakal ngluwari manusa kabèh saka ing dosané. Samangsa Sang Mesih rawuh, tan kena ora mesṭi bakal mangandikakaké prakara-prakara kang nengsemaké lan bakal ngirid manusa sowan marang ngarsané Allah. Kaja mengkono iku miturut wulangané para imam ing tanah Samaria. Iba begdjané jèn Pandjenengané kelakon rawuh, lan bandjur kepareng ngluwari awaké saka ing dosané!
Rasaning atiné kang mengkono mau diun-
