Kaca:Babad Saka Kitab Sutji.pdf/31

Saka Wikisumber
Menyang navigasi Menyang panggolèkan
Kaca iki durung katitiwaca

BAWAHAN MEMANTON ANA ING DÉSA KANAH 33


Gusti Jésus bandjur ngladjengaké tindaké, kadèrèkaké sekabaté kang wititan, Mengkono uga Natanaèl ija ora kari. | Wong-wong sing pada kepranggul karo wong nenem sing pada lumaku bebarengan mau, mesti ora ana sing duwé panjana, jèn iku Sang Mesih kadèrèkaké sekabaté wong lima.

BAWAHAN MEMANTON ANA ING DÉSA KANAH

KATJARITA ing désa Kanah, ora adoh saka Nasarèt, ana bawahan memanton. Akèh wong désa kanan kéring pada “djagong ing kono, mengkono uga Marjam, apadéné kang putra Jésus. Nalika semono Gusti Jésus dalah sekabaté wong lima kebener ana ing tanah Galiléa, Gusti Jésus karo sekabaté pada diaturi pina- rak ndjenengi bawahan mau. Natanaèl wis tepung karo sing duwé gawé, djalaran asalé pantjèn saka ing désa Kanah. Gusti Jésus dangan rawuh ana ing papaning karaméan, nggujubi kabungahané wong-wong sing lagi pada mangun, suka-pari-suka. Wong sing duwé gawé ora kalebu golongané wong sugih, mulané pasugatan sing diwetokaké ora nganti mubra-mubru. Enggoné duwé gawé mung ngarah saperluné baé, malah kena diarani tjlimèn. Senadjan mengkono, kagawa saka enggoné arep nututi adat kalumrahan, bawahan mau enggeng-enggengan nganti pi- tung dina lawasé. Kotjapa bareng njandak pitung dinané, anggur sedijan njugata tamu entèk babar pisan. Mangka wis akèh dajoh sing teka. Gèk keprijé polahé sing duwé gawé, saupama dajohé nganti ora disuguhi anggur? Mestiné wong-wong mau ora ana sing gelem njruwé, nanging mung mbatin: Wah, mesa- Nanging sing djan memelas iku pangantèné! Iba tjuwa lan wirangé, déné ora bisa njugata tamuné! Nanging keprijé manèh, angguré wis: entèk! Marjam ija ngerti jèn wong sing, duwé gawé ketjipuhan banget. Marga saka kamiwelasen, Marjam bandjur njedaki Gusti Jésus karo mbisiki : ,,Pada ora duwé anggur!” Généja kok Marjam ngutjap mengkono? Apa Karepe. Marjam wis ngerti, jèn Gusti Jésus kersa mitulungi, sedela baé karépotané wong-wong mau sirna. Wah saiba senengé, jèn Gusti Jésus saiki uga kersa nedahaké kaluwihané sing tanpa tanding, lan jèn Pandjenengané iku satemené kang djumeneng Nabi kang pinasti rawuh. Généja ta kok isih diendé-endé eng- Bone arep ngébaraké kamuljané? Marjam, kang ibu, rak ja wenang ta ngadjap-adjap sing. mengkono iku? ,,Pada ora duwé anggur!”

Nanging Gusti Jésus mangsuli: ,,Ibu, sam- péjan_ tumut-tumut punapa dateng kula? Dèrèng dumugi waktu kula.” Pantjèn njata, Marjam ora ngerti apa-apa sing gegajutan karo prakara kaswargan. Mung Gusti Allah pijambak kang pirsa, kapan waktuné Gusti Jésus miwiti nedahaké kamul- jané marang djagad. Lah Marjam, bawané wong wadon sing mung abadan wadag, mesti ora bisa nggajuh kekeran mau, Éwasemono Marjam bandjur metu klawan lega atiné, lakuné terus menjang panggonané para sinoman. : Gusti Jésus mau ngandika; ,,Dèrèng dumugi waktu kula.” .... Pantjèn durung. Nanging sawajah-wajah rak bisa kelakon tekan wak- tuné. Mangka Marjam jakin, saupama Gusti Jésus_ kepareng mitulungi, mesti Pandjene- ngané kuwasa. Marjam bandjur préntah marang para sino- man, kambi nudingi Gusti Jésus saka kado- han: ,,Apa sadawuhé marang kowé, iku pada lakonana.” Sawisé iku Marjam bandjur ngentèni, kaja wong sing jakin, jèn kamuljané kang putra sedéla manèh bakal kebabar,

ING satjedaké pendapa ana gentong watu wadah banju nem idji gedé-gedé, sedijan kanggo sesutji sadurung lan sawisé mangan, utawa kanggo asah-asah grabah lan bala petjah lijané. Ora antara suwé saka prentahé Marjam, Gusti Jésus bandjur murugi sinoman sing duwé bubuhan ngisèni gentong sarta dawuhé: ,,Gentongé pada isènana banju.” Dawuh mau tumuli diéstokaké, awit wis dipréntah Marjam mengkono, senadjan pada ora ngerti apa karepé préntah mau. Gentong nem idji mau diisèni nganti kebak mentjep- mentjep. Ing kono Gusti Jésus bandjur ngandika manèh: ,,Saiki tjiduken, gawanen katur ma- rang pitajaning gawé.” Bareng ngrungu dawuh mengkono iku, para sinoman mung ndomblong baé, Didawuhi keprijé? Njiduk banju, bandjur diaturaké marang, pramugarining” bawahan? Kanggo Nanging para sinoman mau anané mung manut.

Nalika semono Gusti Jésus wis awor lenggah manèh karo para tamu. Pramugari mau bareng ngitjipi banju, sing digawa sinoman, bandjur alok; ,,Lah généja iki isih ana anggur: Malah anggur énak, luwih betjik katimbang anggur sing wis dila-




3