132
PRADATA KANG BAU-KEPINÉ
***
enggal paḍa nglumpuk mrana, ora ngètung wajah bengi, kagawa saka notoling atiné arep njirnakaké wong sing dadi klilipe.
Gusti Jésus saiki djumeneng ing ngarepé pradata Jahudi kajadéné wong bebandan kang kena ing dakwa. Para ulama bandjur nimbali seksi-seksi rerékan kaḍawuhan nglairaké panggugat marang Gusti Jésus supaja anaa djalarané sing maton enggoné arep njédani ... Nanging satemené, jèn wong mau paḍa djudjur atiné, mesṭiné kudu blaka jèn paḍa ora bisa nemokaké kaluputané GustiJésus. Enggoné Gusti Jésus marasaké wong lara, mitulungi wong nanḍang sansgara, nangèkaké wong mati, iku kabèh rak ora kena diarani luput utawa nerak angger-angger!
Imam agung Kajafas, jaiku pangarsané pradata, ndangu marang Gusti Jésus bab para muride lan bab kang diwulangaké. Gusti Jésus bandjur mangsuli pangandikané: „Enggonku mituturi marang djagad iku ana ing eḍèngan, Aku memulang salawasé ana ing masdjid utawa ing padaleman sutji, jaiku ing papan nglumpuké wong Jahudi saka ing ngendi-endi panggonan. Ana ing pasingidan Aku ora tau memulang apa-apa.
Genéja ana pitakonmu mengkono marang Aku? Wong sing wis paḍa ngrungokaké sing dadi witjaraku, iku paḍa takonana. Wong-wong iku paḍa sumurup apa sing daktjaritakaké.”
Dumadakan, plek! ana abdiné Kajafas salah sidji sumlonong tangané napuk marang Gusti Jésus kambi ngutjap: „Teka mengkono saurmu marang imam agung?”
Gusti Jésus, wong bebanḍan, senadjan disawijah déning batur, ora bandjur muntab dukané. Pandjenengane wis pirsa jèn panjawijah mau kudu dianggep dadi peputjuking panganiaja lan sangsara, pamemirang lan panjenjamah sing bakal disanggi klawan sarèhing galih mung karana saka sih katresnané marang manusa dosa.
WONG-wong sing paḍa ditimbali dadi seksi nglawan marang Gusti Jésus, genti-genti madju ngaturaké paseksi, nanging ora ana seksi loro utawa telu sing paḍa paseksiné, kabèh paḍa sléntja, mulané pradata ora bisa gawé pantjasan ngukum Gusti Jésus. Paseksi goroh lan rerékan iku kabèh ora bisa mitenah Gusti Jésus.
Ing kono ana seksi ngaturaké paseksi mengkéné: „Kula sami mireng tijang punika witjanten mekaten: „Aku bakal mbubrah padaleman sutji iki kang kagawé sarana tangan, nuli sadjroning telung dina gawé lijané ora sarana tangan.” Gusti Jésus miḍanget paseksiné wong mau lan pirsa jèn udjaré wong iku goroh, mulané ora paring wangsulan .... Pantjèn njata jèn Gusti Jésus wis naté ngandika bab mbubrah lan mbangun padaleman, éwasemono sing dikersakake dudu padaleman sutji ing Jerusalèm, nanging sarirané pijambak enggoné bakal nglampahi séda lan ing telung dinané bakal wungu saka ing séda. Dalah para sekabat ija paḍa ora njanḍak eliding pangandika mau.
Isih akeh maneh seksi-seksi rerékan lijané sing diadjokaké, nanging sidji baé ora ana sing kena diandemi paseksinė. Para pangarepé imam nganti paḍa djudeg atinè, djalaran ora bisa nemu waton sing njata enggoné arep njédani Gusti Jésus. Mangka enggoné paḍa marepat wis suwé lan wajahé wis ngarepaké gagat-ésuk. Para ulama wis méh entèk kasabarané, keselak awan, paḍa durung bisa gawé kakantjingan apa-apa.
Déné Gusti Jésus terus djumeneng ana ing ngarepé pradata, pijambakan ana ing tengahé para ulama sing paḍa ora duwe welas lan sepi ing rasa djudjur lan adil.
Wusanane, bareng pradata kentèkan akal, imam agung Kajafas bandjur djumeneng, mripaté andik ngatirah mengku duka, sereng pangandikané marang Gusti Jésus: „Kowé daksumpah demi Allah kang asipat gesang, tutura marang aku apa kowé iku Sang Kristus Putrané Allah?” .... Swara gumremeng ing bangsal parepatan sanalika sirep kaja orong-orong kepidak. Kabeh kepéngin ngrungu keprijé wangsulané Gusti Jesus!
Ing kono tjeṭa widjang-widjang ḍawuh wangsulané Gusti Jesus: „Ija Ingsun iki Pandjenengané. Sarta sira bakal paḍa weruh Putrané manusa pinarak ana ing tengené kang Mahawisésa, lan rawuh nitih mégane langit.”
Ing sanalika iku uga warganing pradata kabèh paḍa mak regedeg ngadeg lan njuwara bareng kambi kumrubut ngebjuk marang Gusti Jésus. Ubaling kanepson sing mauné tansah dipekak, ngèmperi mbludaging banju sing ḍaḍal bendungane. Wani-waniné wong iku ngaku dadi Putrane Allah! Jèn mengkono, prasasat wong iku dadi Allah! Udjare ing tembé bakal teka manèh nunggang méganing langit lan arep nggandjar wong sing bener lakuné apadéné ngukum wong sing nasar .... Kebangeten wong iku enggoné kumawani ngutjap njenjamah! Wong-wong mau getem-getem enggoné arep nandangi Gusti Jésus; nanging senadjan katoné paḍa begita-begitu, ing batin wong mau paḍa bungah, déné saiki wis ketjekel wadiné. Pangutjapé sing keladuk mau bisa dadi merganing patine! ....
Mungguh imam agung Kajafas, bareng mireng wangsulan mengkono mau, bandjur njuwèk pangagemané kaja patrapé wong sing lagi nanḍang seḍih. Lega lan bungahing atine sinamudana déning pangungun kang banget
