Kaca iki wis dikorèksi
PAIMIN MELU BALAPAN MBLAYU
Dinané balapan suwi-suwi selot cedeg. Malem mingguné aku ora bisa turu, awit aku kudu tangi ésuk lan aku wedi nèk krinan.
Mingguné ésuk, durung ènèng jam pitu, aku wis tangi. Aku adus terus sarapan lan budal nang nggoné Mbahé
Nang kono ndarakku arep dikèki cekelan, nanging aku malah lèrèn dijopah-japu ndisik. Aku ora ngrèwès wongé blas. Aku namung mikir balapané waé. Kadung wongé wis bar lih njopah-njapu, aku terus dikongkon ngombé banyu kembang.
Mbahé ngomong; “Nèk kowé budal aja ndisiki ya! Ngentèni nèk wis tekan jamé. Kowé aja ngomong karo sapa-sapa. Meneng waé, dunung!”
Aku semaur; “Nggih mbah.”
