Vakansi iku sakwijiné wayah sing diarep-arep karo kabèh bocah sekolah.
Bocah-bocah nèk éntuk vakansi terus nang nggoné mbahé apa mamangé. Iku upahé bocah-bocah sing pada temen sing sekolah setaun suwéné lan éntuk rapport apik.
Sing rapporté èlèk ora éntuk nang ngendi-endi. Malah dikongkon nyambutgawé nang omah. Pancèn ya melas tenan bocah sing disetrap kaya ngono kuwi,
Aku ijik kélingan dongé wayahé vakansi mbiyèn, dongé aku ijik manggon nang pernangsi.
Awaké déwé ditekani anaké siwaku lanang-lanang loro, pada arep vakansi nang nggoné awaké déwé.
Sing siji sangka setad jenengé Roy lan sing liyané sangka kebonan jenengé Tarmidi.
Roy iku bocah sing nurut karepé déwé. Dèkné kaya wis pinter-pinter déwé kaé, Menawa dumèh sekolahané duwuré ngungkuli liyané terus maraké dèkné rada sombong. Nanging Tarmidi iku bocah sing seneng ngalah. Dèkné trima manut liyané waé.
Awaké déwé snajan nduwé vakansi samben dina ya dibagèhi kerjanan omah. Nèk wis rampung karo kerjanané terus sabané nang pinggir kriki apa blasakan nang alas.
Sasaté samben dina awaké déwé mancing apa ramban kangkung.
Roy kuwi nèk kongkon blasakan jan senengé ora karuan, Dèkné ya ora kenèng dipaido, awit nang setad ora tau blasakan