Kaca iki wis dikorèksi
PAIMIN MELU BALAPAN MBLAYU
Aku semaur: “Wis ta aja ngomong-ngomong, digenjot sepédahé, aku wis ora kuwat menèh! Srengéngéné panas mbanget, aku wis arep semaput.”
Tibaké sing menang dudu aku. Bocahé sing menang iku ya kancaku déwé. Sakjané cahé wis ora kuwat nanging dikuwat-kuwatké.
Aku mikir: “Sing nang nggoné mbahé tibaké soso! Wis wegah aku mara nang nggoné wong kaya ngono menèh!”
Kanca-kancaku sing ora mèlu mblayu pada ngguyu aku. Pada ngomong okèh-okèh, “Jaréné nang nggoné wong pinter, lah kok kalah?”
Aku ora bisa semaur apa-apa, namung meneng waé.
Tibaké kancaku sing traktir. Aku dijak nang bar kon mèlu ngombé bir.
Dadiné aku mulih ya ora nggawa apa-apa.
{{right|J. Atmo}